به نقل از «قدس آنلاین»

قیمت هر پاکت سیگار باید چقدر باشد؟ / مالیات دخانیات کجا هزینه می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۵۱۲۷۱

بهزاد ولی‌زاده، رئیس دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت، اظهار داشت: نتیجه این موضوع روی قیمت محصولات دخانی است و ما جزو کشورهایی هستیم که پایین‌ترین قیمت را داریم و به دلیل اینکه قوانین مالیاتی ما به نحوی نبوده است که روی موضوع پیشگیری که ابزار مؤثری برای کاهش مصرف است تمرکز داشته باشد، از نظر سازمان جهانی بهداشت موضوع مالیات مسأله‌ای کلیدی برای کاهش مصرف دخانیات است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: کشورهایی که در این زمینه موفق عمل کرده‌اند سیستم مالیاتی مؤثری دارند و قیمت‌ها را به نحوی بالا برده است که متوسط قیمت جهانی حدود ۴. ۵ دلار است و این رقم در کشور ما زیر نیم دلار است. این مصوبه مجلس که برای برنامه هفتم توسعه به تصویب رسید تا حدودی می‌تواند به ما کمک کند تا موضوع مالیات بر دخانیات ساماندهی شود.

رئیس دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت گفت: ارقامی که در برنامه درنظر گرفته شده است، ۱۵ درصد برای تولید داخل با نشان ایرانی است و ۲۵ درصد نیز برای برندهای خارجی در نظر گرفته شده است. این ارقامی نیستند که بر اساس قیمت تمام شده پاکت سیگار یا تنباکو موجب کاهش مصرف شود. اگر پاکت سیگار ایرانی ۲۰ هزار تومان باشد با افزایش مالیات کاهش مصرف چندانی صورت نمی‌گیرد.

وی عنوان کرد: منابعی که از محل مالیات از سیگار به دست می‌آید اگر برای موضوع پیشگری هزینه نشود عملاً نمی‌توانیم‌امیدوار باشیم تا کاهش مصرف رخ دهد. اقدام نمایندگان حامی سلامت قابل تقدیر است و گامی در راستای کاهش مصرف دخانیات است اما باید اثربخشی قانون برنامه منوط به اجرای بقیه راهکارهای کاهش عرضه و مصرف دخانیات است.

رئیس دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت افزود: مالیات در کشور ما ۲۵ درصد قیمت خرده فروشی است اما در سایر کشورهای موفق در مدیریت مصرف دخانیات این رقم ۷۵ درصد است و باید طبق برنامه این فاصله را در قوانین بودجه‌ای کم کنیم. در سال آینده باید در قانون ۱۴۰۳ قوانینی را داشته باشیم تا نرخ مالیات به نرخ مؤثر کاهش مصرف نزدیک شود.

به گفته این مسئول، این منابع باید به حوزه‌های کنترل و پیشگیری مصرف اختصاص داده شود، به حوزه‌هایی نظیر آموزش و پرورش و وزارت ورزش و بهداشت که نقش زیادی در فرهنگسازی و پیشگیری مصرف دخانیات دارند باید توجه بیشتری شود.

وی با بیان اینکه دستگاه‌های مختلف در زمینه کاهش مصرف دخانیات نقش دارند اظهار داشت: اگر مالیات بر بسته محصول دخانی وضع شود فروش نخی سیگار ادامه دارد و این موضوع روی بازدارندگی اثری نخواهد داشت همچنین تبلیغات دخانیات در سیمای خانگی باید ممنوع شود.

ولی‌زاده تصریح کرد: ما از حمایت نمایندگان بسیار خرسندیم وامیدواریم این حمایت‌ها ادامه پیدا کند. امروز شاهد افزایش مصرف دخانیات در گروه جوانان و نوجوانان هستیم و باید قوانین به گونه‌ای تصویب و اجرا شوند تا خرید دخانیات برای نوجوانان میسر نشود.

به گفته وی، بر اساس ضوابط در قوانین بودجه‌ای کشور مالیات دریافتی از دخانیات به محل‌هایی که قانون تصویب کرده بود می‌رفت و ما در وزارت بهداشت درآمدی از این محل نداشتیم و عمده دخانیات که در قانون ارزش افزوده وجود دارد مستقیم به وزارت کشور منتقل می‌شود و در شهرداری و دهیاری هزینه می‌شود که البته سیاست‌هایی را از طرف شورای عالی سلامت به وزارت کشور ارایه دادیم و لازمه آن این است که بودجه‌ای که از محل دخانیات است نشاندار باشد و برای موضوع کنترل و پیشگیری مصرف دخانیات صرف شود.

وی زاده تاکید کرد: درآمد حاصل از دخانیات باید نشاندار باشد و با اولویت مناطق محروم صرف پیشگیری از مصرف دخانیات شود و اینجا باید سازمان‌های نظارتی نظارت کافی داشته باشند و تا این درآمد در محل‌های دیگر هزینه نشود.

منبع: خبرگزاری فارس

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: مالیات سیگار مصرف سیگار بهزاد ولی زاده وزارت بهداشت مصرف دخانیات کاهش مصرف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۵۱۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.